ประวัติความเป็นมา
ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2468 สังกัดมหานิกาย ผู้ก่อสร้างวัด คือ พระอธิการกิตติพงษ์ เขมทสฺสี (หลวงพ่อรอด) พร้อมชาวบ้าน เนื่องจากลักษณะพื้นที่วัดเป็นดอนยาวขวางตะวัน จึงเรียกว่า "ดอนขวาง" ชื่อวัดจึงตั้งตามลักษณะภูมิประเทศ ซึ่งพระอธิการกิตติพงษ์ เขมทสฺสี และนายแสง วัดอิ่ม เป็นผู้จับจองที่ดินร่วมกัน และได้บริจาคที่ดิน เนื้อที่ 33-1-41 ไร่ เพื่อสร้างวัดประจำหมู่บ้าน
ลักษณะวัด พัทธสีมา
ประเภทวัด วัดราษฎร
อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย อุโบสถ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก สร้างเมื่อ พ.ศ. 2533 ศาลาการเปรียญ อาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก สร้างเมื่อ พ.ศ. 2512 กุฏิสงฆ์ เป็นอาคารไม้ หอสวดมนต์ ศาลาบำเพ็ญกุศล และฌาปนสถาน โดยได้แบ่งพื้นที่วัดเป็น 9 เขต คือ เขตพุทธาวาส เขตธรรมาวาส เขตสังหาวาส เขตอรัญวาส เขตจิตภาวนา เขตกุศลศึกษา เขตธรรมสังเวช เขตวังมัจฉา และเขตสังคมสังเคราะห์ ซึ่งเป็นพื้นที่บ้านพักอุบาสก-อุบาสิกาชรา เป็นต้น
การบริหารและการปกครอง เนื่องจากเป็นวัดที่มีเจ้าอาวาสบ้างไม่มีเจ้าอาวาสบ้าง เท่าที่ทราบนาม คือ
1. พระอธิการกิตติพงษ์ เขมทสฺสี พ.ศ. 2502-2534
2. พระอธิการกิตติชัย กิต์ติวณฺโณ พ.ศ. 2535-2547
3. พระครูปิยธรรมภาณี (สุรวุฒิ ปิยภาณี) 2548- เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน
สิ่งที่น่าสนใจ
- โรงเรียนพระปริยัติธรรม
- ศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์
- หลักศิลา สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยปราสาทหินพิมาย
